GRYSDE wordt een verhaal over vergrijzen maar niet willen vervagen, over ergens landen maar hopelijk ook aarden, over lokalen versus aangespoelden, over lust versus last voor plaatselijke overheden, over getijden en alle uit- en instromen, alles met de nodige zorg en dus ook over de zorg, en over wie die nog wil bieden en wie die (al) wil aanvaarden…
Theatermakery Het Eenzame Westen schuimt deze keer de kust af, daar waar de vergrijzing zich het hardst laat voelen, op zoek naar persoonlijke getuigenissen rond dit universele thema.
Het steeds ver doorgedreven Westvlaams taalonderzoek wordt deze keer uitgebreid met Antwerpse klanken, om zo de vele pensioenmigranten aan onze grijze kust uiteraard ook een stem te geven en de inhoud te versterken. Dat alles wordt uiteraard overspoeld met genoeg humor, als zalf voor alweer een harde werkelijkheid.
